Owszem, dyskusja o feminatywach w języku polskim jest gorąca, ale czy nie jest to dyskusja potrzebna? Dotyczy przecież nie tylko lekarzy i lekarek, nauczycieli i nauczycielek, ale również – uwaga – klientów i… klientek.
Nie brakuje oczywiście głosów przeciwników feminatywów, ale zastanówmy się na chwilę. Czy argumenty, które niejednokrotnie padają w tej dyskusji, mają zastosowanie do słowa „klientka”? Przecież klientki są z nami od zawsze. Feminatywy w języku polskim były powszechne przed czarno-białymi czasami PRL-u. Być może kiedyś były one po prostu bardziej naturalne?
Nie możemy zapominać, że personalizacja komunikacji jest kluczowa. A jak to robić skutecznie, jeśli pomijamy połowę społeczeństwa? Tę, która nosi sukienki, obcasy i… tak, jest klientką. Czyż nie jest ironią, że w świecie, gdzie liczy się każdy szczegół, taka podstawowa kwestia jak uwzględnienie żeńskich form jest pomijana?
Warto podkreślić, że współczesne społeczeństwo staje się coraz bardziej wrażliwe na feminatywy. I tu niespodzianka – mężczyźni coraz częściej je akceptują. Jeśli więc ekonomika komunikacji jest argumentem przeciwko feminatywom, to proszę bardzo, ale uwzględnijmy większość populacji – kobiety w Polsce.
Branża CX[1], która powinna być wzorem w komunikacji z klientem, powinna również stanąć na czele tej zmiany i promować żeńskie formy w swojej komunikacji. Klient i klientka – oto dwa słowa, które razem tworzą pełniejszy obraz naszego społeczeństwa.
Podsumowując, feminatywy nie są tylko modnym hasłem czy chwilową tendencją. To wyraz szacunku dla obu płci i pełnej reprezentacji społeczeństwa. W dobie, gdy każda firma stara się być jak najbliżej klienta, może warto zastanowić się, kim jest ten klient… albo klientka.
Dla języka polskiego rodzaje uniwersalnym jest rodzaj męski i jeśli z jakiegoś względu nie możesz rozróżnić/odmienić płci to nikt się nie obrazi. Z drugiej strony, mężczyznom nic do tego czy kobieta chce żeby mianownik który ją określa był odmieniony czy nie bo to dotyczy jej a nie jego. Tym którzy się krzywią na feminatywy proponuję proste ćwiczenie w postaci odwrócenia ról i uznania że rodzajem uniwersalnym jest żeński zamiast męskiego.