W kulturze pracy wielu firm sukcesy są celebrowane, a porażki ignorowane lub tuszowane. Tymczasem unikanie rozmów o błędach może tworzyć barierę w rozwoju zarówno jednostek, jak i całych zespołów. Strach przed przyznaniem się do niepowodzeń prowadzi do powtarzania tych samych błędów, unikania odpowiedzialności i marnowania szans na wspólne wypracowanie lepszych rozwiązań.
Artur Jabłoński, założyciel i CEO digitalk.pl oraz Suasio.pl, dzieli się inspirującą historią o tym, jak otwarte rozmowy o porażkach zmieniły komunikację w jego zespole.
Porażki jako źródło nauki
Artur w jednym ze swoich wpisów na LinkedIn opowiedział o eksperymencie, który przeprowadził na spotkaniach swojego zespołu. Zamiast omawiać sukcesy, poprosił każdego, by opowiedział o największej porażce z ostatniego miesiąca. Rozpoczął od siebie, opisując projekt, który zawalił przez błędne założenia. Przez kilka pierwszych spotkań odpowiedzią zespołu była cisza. Jednak konsekwencja lidera przyniosła efekty. Po pewnym czasie członkowie zespołu zaczęli otwarcie mówić o swoich błędach – nie tylko o drobnych wpadkach, ale o prawdziwych, strategicznych porażkach.
Zmiana podejścia do rozmowy o niepowodzeniach stworzyła przestrzeń do nauki. Błędy przestały być czymś, co trzeba ukrywać, a stały się wartościowym doświadczeniem. Dzięki temu zespół zaczną lepiej identyfikować problemy, zanim te urósły do poważnych rozmiarów. Zaczęto też prosić o pomoc wcześniej, co zapobiegało eskalacji trudności.
Jak rozmawiać o porażkach?
Historia Artura pokazuje, że zmiana podejścia do porażek wymaga przede wszystkim przykładu ze strony lidera. Regularne rozmowy o błędach mogą przynieść pozytywne efekty, jeśli są prowadzone w atmosferze zaufania i bez oceniania. Kluczowe zasady takiej komunikacji obejmują:
- Otwartość i autentyczność: lider, dzieląc się własnymi porażkami, daje przyzwolenie na szczerość i otwartość w zespole. Ważne jest, by opowiadać o błędach bez usprawiedliwień, ale też bez przesadnego obwiniania się.
- Skupienie na nauce: celem rozmów o porażkach nie jest analiza winnych, lecz poszukiwanie wniosków i wyciąganie lekcji na przyszłość.
- Budowanie zaufania: aby ludzie odważyli się mówić o błędach, muszą mieć pewność, że ich szczerość nie zostanie wykorzystana przeciwko nim.
Jak zacząć?
Praktyczne wskazówki dla liderów
Zadbaj o konsekwencję i regularność – zmiana kultury wymaga czasu.
Podczas najbliższego spotkania z zespołem:
- Zacznij od siebie – podziel się własną porażką.
- Zadaj otwarte pytanie: „Czego nauczyliście się z ostatnich trudności?”
Efekty wprowadzenia kultury otwartości
Otwarte rozmowy o porażkach mogą przynieść wiele korzyści:
- Lepsze rozwiązywanie problemów: gdy zespół swobodnie mówi o trudnościach, problemy mogą być identyfikowane i rozwiązywane szybciej.
- Większa otwartość na współpracę: przyznanie się do błędu czy poproszenie o pomoc przestaje być powodem do wstydu, co wzmacnia współpracę w zespole.
- Zmniejszenie liczby porażek: paradoksalnie, im więcej rozmawia się o błędach, tym mniej ich jest. Działania korygujące są wdrażane szybciej, a zespół uczy się na swoich doświadczeniach.
Podsumowanie
Rozmowy o porażkach nie są łatwe, ale są niezbędne, by budować dojrzałą i efektywną kulturę pracy. Historia Artura Jabłońskiego pokazuje, że lider, który sam przyznaje się do błędów, inspiruje innych do szczerości i wspólnego poszukiwania rozwiązań. Porażki przestają być tabu, a stają się wartościowym doświadczeniem, które napędza rozwój i innowacje.
