plain language
« wróć do spisu(z ang. “jasny język” lub “prosty język”) to metoda pisania i prezentowania informacji w sposób, który sprawia, że są one łatwo zrozumiałe dla czytelnika już za pierwszym przeczytaniem. Chodzi o to, aby komunikować się w sposób prosty, jasny i bezpośredni. Oto kilka cech charakterystycznych dla “plain language”:
- Prostota języka: Unika się skomplikowanego słownictwa i języka specjalistycznego, który może być trudny do zrozumienia dla przeciętnego czytelnika.
- Krótkie zdania: Stosuje się zdania o prostych konstrukcjach i unika się zdań wielokrotnie złożonych.
- Aktywna forma: Używa się formy czynnej zamiast biernej, aby komunikat był bardziej bezpośredni.
- Konkretne przykłady: Przykłady mogą pomóc czytelnikowi zrozumieć skomplikowane koncepcje.
- Logiczna organizacja informacji: Używa się nagłówków, podpunktów i list, które pomagają czytelnikowi śledzić tok myślenia autora.
- Projektowanie i formatowanie: Wykorzystuje się formatowanie, takie jak wyróżnienia czy listy punktowane, które czynią tekst bardziej przystępnym i czytelnym.
- Kierowanie się do konkretnego czytelnika: Tekst jest pisany z myślą o docelowym czytelniku i jego potrzebach.
Celem “plain language” jest uczynienie informacji dostępnych dla jak najszerszej publiczności, niezależnie od jej poziomu wykształcenia czy doświadczenia z danym tematem. Jest to szczególnie ważne w przypadku dokumentów rządowych, umów prawnych, informacji medycznych i innych tekstów, które mają wpływ na życie ludzi. Używanie “plain language” może pomóc w zwiększeniu zaufania i zrozumienia między nadawcą a odbiorcą informacji.