plain language

plain language

« wróć do spisu

(z ang. “jasny język” lub “prosty język”) to metoda pisania i prezentowania informacji w sposób, który sprawia, że są one łatwo zrozumiałe dla czytelnika już za pierwszym przeczytaniem. Chodzi o to, aby komunikować się w sposób prosty, jasny i bezpośredni. Oto kilka cech charakterystycznych dla “plain language”:

  1. Prostota języka: Unika się skomplikowanego słownictwa i języka specjalistycznego, który może być trudny do zrozumienia dla przeciętnego czytelnika.
  2. Krótkie zdania: Stosuje się zdania o prostych konstrukcjach i unika się zdań wielokrotnie złożonych.
  3. Aktywna forma: Używa się formy czynnej zamiast biernej, aby komunikat był bardziej bezpośredni.
  4. Konkretne przykłady: Przykłady mogą pomóc czytelnikowi zrozumieć skomplikowane koncepcje.
  5. Logiczna organizacja informacji: Używa się nagłówków, podpunktów i list, które pomagają czytelnikowi śledzić tok myślenia autora.
  6. Projektowanie i formatowanie: Wykorzystuje się formatowanie, takie jak wyróżnienia czy listy punktowane, które czynią tekst bardziej przystępnym i czytelnym.
  7. Kierowanie się do konkretnego czytelnika: Tekst jest pisany z myślą o docelowym czytelniku i jego potrzebach.

Celem “plain language” jest uczynienie informacji dostępnych dla jak najszerszej publiczności, niezależnie od jej poziomu wykształcenia czy doświadczenia z danym tematem. Jest to szczególnie ważne w przypadku dokumentów rządowych, umów prawnych, informacji medycznych i innych tekstów, które mają wpływ na życie ludzi. Używanie “plain language” może pomóc w zwiększeniu zaufania i zrozumienia między nadawcą a odbiorcą informacji.